- оя
- I(оят)[آيه // آيت]кит1. нишон, аломат2. далел, ҳуҷҷат, бурҳон3. мӯъҷиза, каромат4. д. як сухани тамом аз Қуръон, ки дар он сураҳо аз оёт таркиб ёфтаанд; ҳар кадом фиқраи Қуръони Маҷид, ки бад-он вақф кунандII[آيه]гуфт1. модар2. муроҷиати муаддабона ба зани солманд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.